قروقاطی!...
سکوتم تحفه رنجی پنهانی ست...
قروقاطی!...
سکوتم تحفه رنجی پنهانی ست...خودم
مَن هَمینَم
نَه چشمآטּ آبــﮯ دارَم
نه کفشهآﮮ پآشنِه بُلنَد
هَمیشِه کَتآنـﮯ مـﮯ پوشَم
روی چَمَن هآ غَلت میزَنَم
عِشوه ریختَن رآ خوب یادَم نَداده اَند
وَقتـﮯ اَز کِنارَم رَد میشوﮮ
بوﮮ اُدکُلنَم مَستت نمیکُند
نگرآטּ پآک شدטּ رُژ لَب و ریملَم نیستَم
لآک نآخن هآیم اَز هزآر مترﮮ داد نمیزَند
گآهـﮯ اَز فَرط غُصّه بلنَد دآد میزَنم
خدآیَم رآ بآ تَمآم دُنیآ عَوض نمیکُنم
وبَعضـﮯ آدم هآﮮ اَطرافَم رآ هَم بآ تَمآم دُنیآ عَوض نمیکُنم
شَبهآ پآیه پَرسه زَدن دَر خیآبآטּ و مهمآنـﮯ نیستَم
بَلد نیستَم تآ صُبح پآﮮ گوشـﮯ پِچ پِچ کُنم
وَ بگویَم دوستَت دآرَم وقتـﮯ حتـﮯ
به تِعدآد حروف دوستَت دآرَم هَم ، دوستَت ندآرَم
وَلـﮯ اَگر بگویَم دوستَت دآرَم ،
دوست دآشتَنم حَد ومَرزﮮ ندآرَد
مَن خآلِصآنه هَمینَم!!
ادامه...
...
بعد از مدت هاست ک دوباره اومدم وب...
هیچی ندارم بگم...جز این ک مجبور شدم با دستای خودم از خودم برونمش...مجبور بودم...
عشق ما تو دنیا تک بود...اما خب...سرنوشت ما رو برای هم نمیخواست...
دلشو شکستم چون مجبور بودم...
مجبور بودم برم که زندگیش خوب باشه...
دلم به عقلم التماس میکنه که یه بار دیگه باهاش بحرفم...29 شهریور تولدشه...
کاش میتونستم حداقل بش تبریک بگم...
خدا بهم صبر بده...
خاطراتش داره میکشه منو...
خدا جونم کمکم کن...
من هنوزم رو عشقمون قسم میخورم...
رو احساسات پاکمون...
دلم براش تنگه...
و تو رفتی و هنوز...
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
ادامه مطلب ...
شرمندم...
شرمندتم که هر موقع دلم میگیره آغوش بازتو رو میبینم
شرمنده که ازت دور شدم
اما با همه اینا...
بد جوری دلم هوای دل تو رو کرده
بدجور...
دل
گاهی دلم برای خودم تنگ میشود...
گاهی دلم برای باور های گذشته ام تنگ میشود...
گاهی دلم برای پاکی های کودکانه ی قلبم میگیرد...
گاهی آرزو میکنم ای کاش دلی نبود
تا تنگ شود...
تا خسته شود...
تا بشکند...
دلتنگی
گاه دلتنگ میشوم
دلتنگتر از همه دلتنگی ها...
گوشه ای میشینم و حسرت ها رو میشمارم و باخت ها و صدای شکستن را
نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم...
کدام خواهش را نشنیدم
و به کدام دلتنگی خندیدم که چنین دلتنگم...